تا حالا تصور کرده اید در یک رودخانه در جهت آب شناور باشید جریان این رودخانه شما را به آن سمتی می برد که در جریان است , بدون آنکه جهت حرکت آب،  برنامه ریزی شده باشد ولی باز هم شخص شناور در آن راستا حرکت خواهد کرد .این مقدمه را به این دلیل بیان کردم که در دنیای مجازی امروز باز هم یک حرکت رودخانه ای در حال جریان است بدون آنکه اکثرأ متوجه عواقب و نتايج آن باشند .

قبل از هر چیز شما را به اواخر دهه هفتاد و اوایل دهه هشتاد شمسی و یا به عبارت دقیق تر دوره ریاست جمهوری آقای خاتمی می برم , در آن موقع در جامعه من جلسات نقد شعر و همایش های محلی زیادی برگزار می شد این موارد تأثيير زيادى در رشد فرهنگی جامعه شد ولی در زیر پوست خود نوعی پس گرایی را ایجاد کرد !

به این دلیل که با توجه به شور جلسات نوجوانان دبیرستانی که هنوز بنای محکمی برای آینده خود نداشتند به سمت رشته هایی که در این جلسات خود نمایی می کرد سوق داده شدند مانند (رشته های ادب عربی , علوم اجتماعی , علوم سیاسی. ادبیات فارسی و ….)  و تا حدودی عرصه علوم مهندسی و پزشکی را در این جامعه خالی کرد .

خواننده محترم بنده با رشته های علوم انسانی هیچ گونه مخالفتی ندارم ولی من و شما کاملأ مطلع هستيم كه بازار كار اين رشته ها كاملا اشباع است اگر چه ممکن است دور و بر شما مهندس بیکار هم وجود داشته باشد ولی این بیکاری او ناشی از نارسایی بازار کار نیست و می توان دلیل آنرا در موارد دیگر جستجو کرد , همچنین نسبت این مهندسان بیکار به کل جامعه تحصیل کرده بیکار نسبت بسیار اندکی است .

حال گذشته را کنار می گذارم و به حال حاظر می پردازم .نسبت فارغ التحصیلان رشته های مهندسی و پزشکی در هر کدام از مجموعه های دنیای مجازی که در آن عضو هستید چقدر است آیا این نسبت شما را راضی نگه می دارد ؟نوجوان یا جوان شما که در دنیای مجازی سیر می کند آیا چیزی فراتر از رشته های علوم انسانی خواهد دید ؟ آیا با حضور او در این مجموعه هاى مجازى  به نظر شما به سمت دنیای مهندسی یا پزشکی میل خواهد کرد؟ با توجه به اينكه آموزش بصورت غیر مستقیم بوده و تأثير آن به مراتب بالاتر از آموزش مستقيم است .

خواننده محترم اينجانب كاملا مطلع هستم كه جنس مشكلات جامعه ما از جنس رشته هاي علوم انسانى ( اجتماعى ) است .ولي اينها براى جوانان و نوجوانان ما كه پنج سال آینده فارغ التحصیل دانشگاهی خواهند بود بازار کار بدنبال نخواهد داشت.
نا گفته نماند هیچگاه تصور نکنیم که یک پزشک و یا یک مهندس از مشکلات اجتماعی جامعه بی اطلاع است پس بهتر است جوان یا نوجوان خود را به سمت رشته هایی مرغوب کنیم که بازار کار داشته باشد و کمتر اجازه دهیم دنیای مجازی تأثيرش را بر انتخاب رشته او بگذارد .بعد از آن مطمئنأ او جنس مشكلات اجتماعى را درك خواهد كرد ولي يك فارغ التحصيل بيكار نخواهد بود .اين دغدغه بر اساس سير نزولى فارغ التحصيلان رشته هاى مهندسى و پزشکی در جامعه عرب خوزستان در من بوجود آمد .و از تأثير غير مستقيم دنياى مجازى بر انتخاب رشته شغلي آنها نمى توان چشم پوشی کرد . با توجه به اینکه هر کدوم از ما در مجموعه های مجازی بوضوح آنرا مشاهده می کنیم .