انتخابات، رقابت یا تقابل قومی!

در کشورهایی چون لبنان و عراق که از نوعی تکثر و حساسیت‌های مذهبی و فرقه‌ای رنج می‌برند، در تقسیم خود در قالبی شبه دموکراتیک، قدرت بین مذاهب و فرقه‌ها تقسیم می‌شود، آنجا که رییس‌جمهور لبنان باید مسیحی، نخست‌وزیر مسلمان سنی و رییس مجلس شیعه است؛ در عراق نیز به‌نوعی دیگر، تقسیم قدرت مخلوطی از مذهب و قومیت را شامل می‌شود، کردها سهم خود را بر اساس قومیت و نژاد و عرب‌ها بر اساس شیعه و سنی قدرت را تقسیم کردند. البته این تقسیم برخلاف کشور لبنان که به‌صورت قانون جاافتاده، هنوز در تقسیم مناصب اختلافات شدید بروز می‌کنند و به طبع آن، این اختلافات به خیابان‌ها و طبقه عوام منتقل می‌شود و به مرحله‌ای می‌رسد که داعش با سرعتی باورنکردنی سه استان مهم سنی نشین را بدون هیچ مقاومتی تصرف می‌کند و خطایی دیگر خطای قبلی را کامل می‌کند آنجا که نیروهای مردمی که برای مقابله با داعش بسیج می‌شوند اکثریت‌قریب‌به‌اتفاق آن‌ها را شیعیان تشکیل می‌دهند! و بحران به مرحله‌ای می‌رسد که یک شهروند عراقی برای فرار از دست داعش با درهای بسته پایتخت مواجه می‌شود توگویی پناهنده‌ی آفریقایی‌تباری است که در مرز کشورهای اروپایی گرفتارشده باشد!

مقاله‌ی دوست عزیز و فرهیخته‌ام جناب زمان بابادی شوراب، درباره صف‌بندی انتخابات در استان را به‌دقت خواندم باید اعتراف کنم که کمی نگران شدم، آنجا که مردم خوزستان را به فارس و غیر فارس تقسیم کرده‌اند و برای پیروزی بر رقیب “غیر فارس” خود در انتخابات چند نفر را توصیه می‌کند، این نگرش در تناقض با نظام مردم‌سالاری دینی، دموکراسی و جامعه مدنی است.

ظاهراً جناب بابادی، رقابت حزبی و جناحی را با رقابت قومی اشتباه گرفته‌اند و فراموش کرده‌اند تقسیم‌بندی انتخابات بر اساس فارس و غیر فارس برخلاف بنیان و اساس نظام جمهوری اسلامی است که شاکله‌ی آن جمهوریت و اسلامیت می‌باشد. جمهوریت که خواستگاه آن مردم یک سرزمین و وحدت کلمه آن‌ها است و اسلامی بودن آن یعنی برابری و مساوات و قول نبی اکرم اسلام محمد مصطفی (ص)، «لافرق بين عربي واعجمي الا بالتقوى» است.

نکته‌ی دیگر مقاله این دوست عزیز، ذکر برخی اسامی که در اردوگاه ساختگی اوست و مورد وثوق غیر فارس نیز در ادوار مختلف انتخابات مجلس بوده‌اند را نام نبرده‌اند که این مطلب دارای اشکال اساسی ست و آن اینکه مصادره رأی اردوگاه متبوع به نفع عده‌ای محدود و منتسب به حزب خاص است که مطمئناً پیچیدن چنین نسخه‌ای خوشایند برادران فارس نخواهد بود و مانیفست احزاب با ساختن اردوگاه‌هایی بر اساس این صف‌بندی مذموم همخوانی ندارد، زیرا در حزب مورد وثوق ایشان افراد مطرح غیر فارس وجود دارد که احزاب در انتخابات آینده از آن‌ها بهره خواهند برد و می‌توان گفت از هم‌اکنون شکست چنین تاکتیکی چه در امتحان نظام مقدس جمهوری اسلامی و چه در اردوگاه احزاب و همچنین در میان مردم ولایتمدار استان خوزستان و نیز چهره‌های دیگر مطرح فارس، مبین و مبرهن است.

سؤالی که در آخر از آقای بابادی دارم این است که در این صف‌بندی قومی-نژادی مزعوم ایشان، مصالح ملی، استانی و همدلی و هم‌زبانی مطلوب مقام معظم رهبری چه جایگاهی دارد؟

                                                                                                   سید نشعان آلبوشوکه

اشتراک این خبر در :