گلچین روزگار عجب خوش سلیقه است
می چیند آن گلی که به عالم نمونه است

خبر خیلی دردناک بود.علی هویسی را قبل از آنکه دانشجویم شود ،می شناختم.تاب ستان سال گذشته،زمانی که خودم به عنوان هنرجو در کلاس های عکاسی او و دوستانش شرکت می کردم.
جو صمیمانه و علمی بر گروه شان حاکم بود.
پاییز دانشجوی من شد. خیلی محجوب بود.و هیچگاه از فضای صمیمانه ای که بیرون کلاس با من داشت، به نفع خود استفاده نکرد.
با وجود داشتن رزومه ای قوی و مقام آوردن در جشنواره های بین المللی و ملی مختلف اما ادعایی نداشت.اگر هم از کلاس غایب می شد، سعی می کرد تکالیف مربوط به درس خبر نویسی را به من برساند.
هیچ وقت اعتراضی بر ای نمره اش نکرد.با توجه به آرامشی که داشت ، می شد دریافت که فلسفه کلاس های مرکز علمی کاربردی را درک کرده است.یعنی کار کردن، تجربه کردن ، افزایش مهارت عملی در کنار قوی کردن چارچوب و ستون های تیوری و نظری در رشته مورد علاقه اش، عکاسی خبری.پر جنب و جوش بود و پی گیر.
نمی دانم دوستانش چگونه می خواهند با نبودش کنار بیایند.خدا به خانواده اش و همه صبر دهد.واقعا خبر دردناکی بود.

دکتر زینب شریفی

اشتراک این خبر در :