دهها كانال و مجراى فاضلاب مستقیما به رودخانه های بهمنشیر و اروند انواع پسماندهای آلوده را هدایت می کنند و انبوه زباله و نخاله هاى ساختمانى در اندازه و حجمى غيرقابل باور كه گویا جايى براى دپوی آنها مناسب تر از کناره این شط خسته و کم رمق نبوده است!
جالب اینجاست که برخی از این مجراها در مناطق مرکزی شهر آبادان و در مقابل دیدگان مسئولین شهرداری ،اعضای شورای شهر و بویژه سازمان منطقه آزاد اروند قرار دارند.

اغلب اوقات مدیران منطقه آزاد اروند،در مقابل پرسش و مطالبه چرایی این عملکرد ضعیف از سوی اهالی، بلافاصله از توسعه و مستلزمات آن سخن می گویند و از این که منتقد باید تخصص و اهلیت علمی برای انتقاد داشته باشد.
گمان نکنم آنها بر این اعتقاد باشند که فقط خودشان معنا و مفهوم توسعه را دانسته و دیگران چون هنوز به چنان درک و فهمی نرسیده اند که ارزش و جایگاه توسعه را تشخیص بدهند ،فلذا اگر حرفی می زنند از روی غرض و مرض و یا نادانی می باشد و شایسته اهتمام نیست!

توسعه و آبادانی و پیشرفت و نگاه به افق آینده را دستگاه مغزی و قدرت تمیز عقلی بنده ممکن است بتواند تشخیص داده و بفهمد اما چاره چیست اگر عضوی از اعضای این پیکر به درد و رنجی شود گرفتار ،لاجرم دیگر عضوها را هم نباشد هیچ قرار؟!

من از زبان دل و روده خود و از جانب نفس تنگ و ریه های زخمی خود و خانواده و همشهریانم در آبادان و خرمشهر سؤال ميكنم كه:
براستى پس از گذشت بیش از یک دهه از كدام توسعه در منطقه آزاد سخن گفته می شود ؟
توسعه برای پیشرفت و رفاه چه کسانی؟
الفبای توسعه و زیر ساختهای آن در این منطقه چیست و کجاست ؟چرا چیزی قابل مشاهده،لمس و مرئی نیست ؟! ساخت صدها و هزاران کارخانه و برج و بارو در مقابل نداشتن جرعه آبی سالم برای نوشیدن و دمی هوای پاک برای تنفس ، که لازمه های اولیه برای حیات و زندگی هستند چه ارزشی دارد و انتفاع مردم از این توسعه چیست؟

روده های عفونی کودکان و ریه های زخمی و نفسهای تنگ و بریده مردم شهر مدرک خود را از بزرگترین دانشگاه جهان آفرینش گرفته اند و استاندارد تنها صنعتگر و تولیدکننده بی شریک و رقیب یعنی خداوند قادر متعال ،استاد و صاحب کارگاه هستی را دارند.
در مقابل پرسش این جوارح و اعضای نالان و مجروح که برای زیستن در چنین منجلابی ساخته نشده اند چه پاسخی خواهیم داشت؟!
گمان نکنم وعده هاى آینده شیرین و رویایی بتواند حتی برای لحظه ایی بیماری و درد امروز را درمان کند و باز هم گمان نکنم که برای دردمندان و تشنگان جرعه ایی آب سالم و گوارا…از پس امروز باشد فردایی!!!!
سازمان منطقه آزاد اروند ، نیازمند قراردادن حفاظت محیط زیست در اولویت وظایف و برنامه های کوتاه و بلندمدت خود بوده و مى بايست خود را به همه ابعاد و مستلزمات توسعه پایدار و متوازن پایبند دانسته و در قبال حفاظت از سلامتی و جان تک تک اهالی این منطقه موظف و مسئول بداند

مسعودکنعانی

خادم النخیل

0

0