طعم قهوه و بوی عود در کوت عبدالله – رضازبیدی
عید فطر در مناطق قدیمی اهواز وخصوصا کوت عبدالله باطعم قهوه و بوی عود همراه است.در این منطقه به نوعی
تمام ماه مبارک رمضان ،عیدو تمام این روزهای ماه مبارک، سعید و فرخنده است لذا در این ماه ارتباطات بین خانواده ها،اقوام و دوستان صمیمی تر و نزدیک تر است.
شبها جوانان با تشکیل تیم های محلی به انواع بازی های سنتی از جمله بازی محبوب محبیس می پردازند وبا فرارسیدن نیمه ماه مبارک سنت بزرگ گرگیعان را جشن می گیرند.
گرگیعان برای کودکان فراموش نشدنی است و با لباس های محلی و دو تکه سنگ آواز مخصوص گرگیعان را می سرآیندو با رسیدن به در هر خانه ای با سرود گرگیعان دعای خود را نثار ساکنین آن منزل میکنند که معمولا خانواده ها ، با شیرینی و لبخند از آنها پذیرایی می کنند.
ماه مبارک رمضان در منطقه کوت عبدالله سراسر شادی و معنویت است که به شادی بزرگ عید فطر ختم می شود.مادران و پدران در آخرین افطار ماه مبارک با دعا مهمان زیبا و عزیز که همان ماه صیام است را بدرقه می کنند و از خدا برکت و سلامتی برای خود و دیگران طلب می کنند. شب عید همچون لیالی قدر تا صبح خیابان های منطقه کوت عبدالله شلوغ است.
شبی که با صمیمیت و شادی کاملا روشن شده و اهالی کوت با تبسم گویا هر کدام خورشیدی بر چهره دارد. در این شب بازار بزرگ خزامی و درویشیه خواب ندارند و مردم با سرعت و نشاط آخرین خریدهای خود را می کنند.
گران ترین چیز که در بازار های منطقه کوت عبدالله مجان است؛ حس زنگندیست, بوی زندگی را از بوی بخور دست فروش شهر که در میان جمعیت فقط بوی بخورهای او قابل استشمام است را می توان حس کرداین بازارها ،فرق زیادی با بازارهای دیگر نقاط دارند اینجا همه همدیگر را می شناسد اینجا لبخند زود در میان بقیه منتشر می شود و رنج یکسال را با حرارت شوق عید ذوب می کنند.
احساس سر زندگی احساس قالب بر بازارمنطقه است این سرزندگی را در چشمان کودکان دهات های اطراف کوت عبدالله که بعد از مدتها برای خرید لباس به شهر آمدند می توان دید چه شوقییست شوق عید که حتی مرد روزه داری را که برای خرید به بازار آمده به هنگام افطار تشنگی خود را فراموش کرده ، قلب خود را از رضایت بچه هایش از خرید پدر با شادی پرواز می دهد.
در این منطقه از شلوغ ترین و پررونق ترین مغازه ها،مغازه های بزرگ لباس محلی است. در کنار این محل های فروش ،خیاط های ماهر دشداشه دوز هم بیشتر کاسب هستندو برای سفارش دوخت یک دشداشه برای روز عید فطر باید قبل از ماه اقدام كنيد. اوضاع و احوال مردم برای عید شبیه هیچ کدام از روزهای سال نیست,مردم سعی می کنند هم ظاهر و هم احساس درونی و قلبی خود را زیبا سازند و برای این است که مصالحه بین افراد منطقه در این روزها خیلی آسان است و هر کس از دیگری با یک بوسه عید گذشت می کند که در بین اهالی کوت عبدالله یک سنت پسندیده ویک ارزش فرهنگی بحساب می آيد.
همه خود را برای بزرگ ترین روز آماده میکنند؛روزی که هم ارزش فرهنگی و هم ارزش دینی در بین مردم عرب کوت عبدالله داردروزی که سراسر صلح و دوستی است روزی مبارک که تبریکاتش و بوسه هایش از شب عید آغاز میشوددر این منطقه ادب و شعر از جایگاه ویژه ای برخوردار است و کسانی که مسافت ها بین آنها فاصله انداخته بجای بوسه عید ابوذیه (یک نوع سبک شعر)قبل از دیدار به همدیگر مسج می کنند شاعران که معمولا کم نیستند هر سال ابوذیه های جدیدی را به اهالی هدیه می کنندو از این طریق به نوعی به طرفداران خود، عید را تبریک می گویند طوری که هر فرد در کوت عبدالله چندین پیام ابوذیه دریافت و ارسال می کند و این عید با این اشعار طعم ادبی به خود می گیرد که برخاسته از ریشه های ادبی غنی در این منطقه است.
قبل از اذان صبح مساجد برای نمازگزاران نماز عید فطر آماده می شود با طلوع آفتاب نمازگزاران عید هم از خیابان ها به طرف مساجد منطقه طلوع می کنند . مردانی که به صورت دسته جمعی و تك تك با لباس های محلی که همان دشداشه و چفیه است با روبوسی و تبریک عید وارد مسجد می شوند در روز عید فطر مساجد بیشترین جمعیت در طی سال را به خود می بینند و درست بعد از نماز عید دید و بازدید های عید رسما شروع می شوند.
ابتدا اگر کسی از همسایگان عزیز از دست رفته ای دارد همگان به خانه او می روند تا فاتحه ای به روح شخص از دست رفته هديه کنند و با ابراز احترام و تبریکات عید از حزن و اندوه اهل متوفی بکاهند
بعد از آن بنا به سنت دیرینه هر همسایه از نزدیک ترین همسایه خود شروع به تبریک و دیدار می کند , و این دیدار های کوتاه معمولا تا کمتر از یک ماه در بین همسايگان دور و نزدیک و آشنايان و دوستان ادامه دارد. شیوخ و بزرگان خانواده ها در مناطق کوت عبدالله هم مضیف بزرگ خود را آماده پذیرایی از فامیل و آشنايان می کند که معمولا بیشتر افراد اولین نهار خود که بعداز یک ماه روزه داری است را در همین مضیف های بزرگ میل می کنند.
در کنار شیرینی عید تلخی قهوه که بوی بخار آن از سر دله ( ظرف مخصوص که در آن قهوه درست می شود )مشام همه مهمانان را نوازش می دهد ، مزه عید را صد چندان می کند.
در هر خانه در این منطقه بزرگ ترين اتاق برای استقبال مهمان است و به آن مضیف می گویند مضیف ها، معمولا یا دری رو به خیابان دارند یا به محض ورود به خانه نزدیک ترین در،به در ورودی خانه مضیف است که هنگام عید سفره چند متری آجیل و شیرینی و میوه کف آن را مزین میکند.
همیشه در کنار در مضیف منقل بزرگی قرار دارد که شعله زغال آن را دله های قهوه و قوری های چای و زعفران پوشانده است. در هنگام پذیرایی با اولین فنجان قهوه تمام کینه ها زدوده می شود و در دومین فنجان مودت قلب ها را به هم پیوند می دهد.در روز عید هر مثل اینکه دیوارها از میان خانه ها و کینه ها از دل هو برداشته می شود ؛ در کوت عبدالله از دورترین تا نزدیک ترین نقطه یک خانه و یک دل است.
دیدگاهتان را بنویسید