کجا رفتی؟ بیا عکس بگیر ! پس برای چی اومدیم؟
دیالوگی از خاطرات یکی از دوستان که تعریف میکرد برای غبار روبی مزار شهدا باتفاق مسوولین اداره که براساس برخی مناسبتها و هفته ها برگزار میشد رفته ، و خود شاهد بود مسوول مربوطه وقتی بر سر مزار یکی از شهدا نشسته و متوجه شد ،عکاس و مسوول روابط عمومی از او دور شده این کلمات را بدون هیچ خجالتی بیان داشته و زمانی که عکاس عدسی دوربین را روی آن مردک قرار داد ، وی با حالتی روحانی مشغول راز و نیاز با شهید شده و خویش را از بقیه فارغ دید .
شاید همه ما نمونه های مختلفی از این کودنها سراغ داشته باشیم ،اما برای شهادت و ادای دین به آن شهیدی که با خدا معامله داشته اینرا بگویم که خود شاهد بودم ،همین آکتور چگونه منصب های اداری را در دوره های مختلف سیاسی نه تنها حفظ بلکه ارتقا نیز یافت،
کودن از آن جهت میگویم که صداقت و احساس عزت نفس و آخرت نگری و داشتن روحیه به خلق و ایثار برای همنوع و شجاعت در این راستا ارتباط مستقیمی با هوش داشته و براین اساس میبینیم ائمه ما (صلوات الله علیهما) همیشه با هر گونه ظاهر سازی و ظاهر فریبی در جدال بودند ، اینکه ضروری است مسوولین اقدامات و کارهای انجام گرفته را به آگاهی مردم رسانده که هم حس خوب پیشرفت و امیدواری در مردم حفظ و تقویت شود و هم یک همدلی و همراهی بین مردم و سیستم القا شود شکی نیست ، اما متاسفانه شاهد آن هستیم که به جای نشان دادن اقدامات عمرانی و برنامه ای بیشتر افراد معرفی میشوند ، تا آنجا این موضوع پیش میرود که نشریات داخلی سازمانها و سایت های مجازی مربوطه حجم خبری مسوول مورد اشاره بیش از اخبار اقدامات رنگ داشته و اگر کسی نداند فکر میکند ،همه این مدیران بیل گیتسی هستند که جهان از نعمت وجود آنها محروم است ؛ غافل از اینکه بسیاری از آنها در ارزیابی واقعی مدیریتی نه تنها مخسور بلکه خود از عوامل رکود سازمانی محسوب میشوند.
رئیسی که افتخار کند شیرینی دفترش را از تهران میآورند و برنامه ای برای رفع محرومیت مناطقی ندارد که سازمان تحت امرش عصاره زمین آنجا را می مکد ، و در افواهه لقب امپراطور میگیرد ، و هیچ نقد و ایرادی ایشان را تکان نمیدهد و شاید به یمن همین عکس انداختن ها !!!! منصب را کسب کرده باشد نمیتواند در قاب مسوولین خدوم جمهوری اسلامی قرار گیرد ،
باید به هوش باشیم ،و تلاش کنیم این نظام که امانت امام و شهداست توسط عده ای حرفه ای در فرصت طلبی و مال اندوزی قرار نگیرد و بدانیم انقلابی که صاحبان اصلی آن مستضعفان بودند ،کنون در چنبره مستکبران قرار نگیرد هر چند که این زالو صفتان با ظاهر سازی و تمسک جویی خویش را مادر نشان دهند . باید کاری کرد که دوباره با رعایت و باز تعریفی از عدالت اجتماعی و جلوگیری از رانت و رانت خواری خنده و امیدواری را به مردم مثل اوایل انقلاب و حتی جنگ باز گردانید ، این مفهوم تا آنجا کنون در دنیا ادیت شده که خوشبختی را در سه مفهوم : احساس شادی، احساس مسوولیت متقابل با اجتماع و دوست داشتن زندگی قلمداد میکنند ،در این مفاهیم عدم احساس محرومیت و تبعیض ، داشتن فرصت های مساوی برای آحاد جامعه در جهت نیل به پیشرفت و ترقی در تمامی زمینه ها و تلاش برای یک جامعه فراگیر توسعه یافته و نه خانوادگی، قومی یا قبیله ای متضمن تامین آن سه فرایند خوب زندگی کردن است.

(فاضل خمیسی)

اشتراک این خبر در :