بهمراه تعدادى از دوستانم براى ديدن فيلم مستندى رفتم كه اينبار معتبرترين مركز يعنى دفتر مطالعات استراتژيك رياست جمهورى ،دست اندركار تهيه آن شده است . تابحال بدين شكل ،گويا ومستندوبى كم وكاست ،عمق يك فاجعه درحال وقوع ، بنمايش گذاشته نشده است . نمايشى مستند باعنوان كاملاً بجاى “مادركشى” كه روايتش را باطرحهاى استحصال آب هاى زيرزمينى ومديريت سازه هاى سدى آبهاى رو زمينى قبل از انقلاب آغاز مى كند وباطرحهاى عظيم سد سازى وپروژه هاى انتقال آب بعد از انقلاب ،ادامه مى يابد ؛ فرآيند چند دهه اى كه فجايع انسانى و زيست محيطى آن ، بتدريج  نمايان مى شود .بعضى مقاطع اين فيلم مستند ،واقعاً نگران كننده است . صحبتهاى كارشناسى كه خشكى درياچه اروميه وخيزش بادهاى شور از آن را مقدمه نابودى زيست انسانى درچندين استان انطرف تر اعلام مى كند ، تصاوير مستندى كه درگيرى خونين مابين شهروندان دواستان همجوار برسر تاسيسات انتقال آب رانشان مى دهد ، صحبت آقاى كلانترى ،وزير اسبق كشاورزى كه سد گتوند را عامل نابودى دوسوم كشاورزى خوزستان درآينده نزديك مى داند ، تصاوير لوله هاى غول پيكر انتقال آب كه از دهانه هاى آنها ،كاميونها، براحتى قابليت تردد دارند ،لوله هايى كه قراراست آب سرچشمه هاى كارون ،دز وكرخه را به زاينده رود وكرمان وفلات مركزى ببرد ، تصاوير نخيلات محاصره در نهرهاى آب شور وصحبتهاى باچشمان گريان نخيل دار خوزستانى كه بى رمقى وتباهى نخيلاتش را دراين فاجعه زيست محيطى فرياد مى زند ، تصاوير تالابهايى كه زمانى تهويه طبيعى زيست انسانى بوده اند واكنون برخى با آب مصنوعى زنده اند وازبرخى ديگر ، زنده ها ،گرد وخاك مى خورند وهمچنين تصاوير ،  آمار واضهارات كارشناسى شوك آور ديگرى كه نمي توان  براحتى ازآنها گذشت  . فيلم مادركُشى ، چيزى فراتر ازيك تلنگر بلكه بيشتر شبيه اعلام وضعيت قرمز بود وضعيتى كه مخاطب خاصش در درجه اول ،نخبگان ودر مرتبه بعدى ،شهروندان عادى مى باشند .ظاهراً ،اجالتاًىايد خيلى صحبتها راكنار گذاشت وفقط بايدبه محيط زيست وصيانت از باقى مانده آن ،اهتمام كرد .چرا كه درغير اينصورت ،همه چيز بر باد است ،  دولت ،فقط فيلم ساز خوبيست…….

+2

0