طی آنچه از نظام شورایی گذشت، شاید اولین بار باشد که شاهد چنین خیزش فراگیر فردی و جمعی در رابطه با ورود به شورای شهر باشیم.صرفنظر از پوستر نازیبا و کلیشه تکراری و پر ملال *خدمت به شهر و شهروندان*، بنظر می رسد که شرایط حاکم بر شورا و شهرداری بویژه در سرعت برخورداری و اوضاع و احوال مرتبط به این دو، طی سه سال گذشته یکی از عوامل اصلی این خیزش شبه عمومی باشد.
اینکه چرا شورا و به تبع آن شهرداری طی این مدت تبدیل به یک موسسه مملو از جذابیت شده است، محور بحث این مقال است. در این رابطه چند احتمال وجود دارد:

*احتمال اول:*
عده ای بر این باور هستند که میان ورود به شورا و برخوردار شدن از امتیازات و امکانات عمدتا تعریف نشده، رابطه دقیق و ظریف وجود دارد، لذا هرگونه هزینه مادی بمنظور ورود به شورا قابل توجیه و بسرعت قابل جبران و بازگشت است.
بر همین اساس عده ای با سرمایه گذاری سنگین مالی از قاعده معروف کاشت، داشت و برداشت در کشاورزی تبعیت و به این موضوع از دریچه ای کاملا مادی و انتفاعی می نگرند.
*احتمال دوم:*
یکی دیگر از دلایل دعوای ورود به شورا در حقیقت به ساختار مالی، استخدامی، معاملاتی ( موسوم به انعطافی-ارتجاعی) و به تعبیری صورتجلسه ای مستولی بر شهرداری باز می گردد. ساختاری که به دلیل قیام آن به شخص، همه چیز در آن جلوه ای شدنی بخود می گیرد، بنابر این نفس این خصلت جذابیت به شمار رفته و بطور طبیعی بر کم و کیف ترافیک ورود به شورا می افزاید.
*احتمال سوم:*
نفس اینکه عضو شورا حق ورود به حوزه اجرایی را ندارد، این مسئله بزرگترین امتیاز (در فرض امتیاز خواهی یک عضو شورا) به شمار می رود.
بر اساس ساختار موجود، این عنصر شهرداری است که اسناد و مدارک را امضاء می کند یا بمنظور تامین یک دستور شفاهی یک عضو شورایی مرتکب خروج از دایره مقررات و جاده قانون می شود.
این شیوه مفروض از امتیاز خواهی نامریی تنها در موسسات مورد بحث یافت و پیدا می شود، بنابر این برای کسانی که طالب چنین نوعی از ارتباط باشند، این رابطه جذاب و دلیل بخشی از تراکم ترافیکی ورود به شورا به شمار می رود.
*احتمال چهارم:*
گفته میشود که پس از انتخابات مناطق، سازمانها و معاونتهای شهرداری نه بشکل رسمی، اما عملا سهم عده ای از شورائیان (ونه همه آنها) می شوند.
اینکه منصوب از سوی یک عضو شورا از شهردار و ساختار شهرداری تبعیت می کند یا از عضو ناصب؟
آیا مکانیزم نظارتی و بازدارنده بویژه در بخش هزینه ها و معاملات و… شامل چنین بخشی از مدیران می شود یا خیر؟
همچنین این سهم ها و سهمیه ها چه سود و منفعتی برای ناصبان (ونه نصابان) خود دارند؟
و…سئوالاتی هستند که هر کدام نیازمند پرداختن بشکلی جداگانه دارد.
به هر جهت این مورد نیز یکی از مهمترین دلایل دعوای ورود به گنجینه شورا است.
*احتمال پنجم:*
عده ای هم با علم به اینکه ساختار شهرداری از رخوت و در عین حال قدرت مانور مناسب جهت ورود به رویدادهایی همچون انتخابات برخوردار است، وجود این وضعیت را قرینه ای برای ورود احزاب یا جریانهای سیاسی به شورا و شهرداری بمنظور ساپورت فعالیتها و تقویت بنیه و به تعبیری ایجاد یک حیات خلوط لجستیکی و تدارکاتی و… می بینند.
به هر ترتیب این مورد نیز از جمله جذابیتهای انتخابات پیش رو خواهد بود.

*این سخن ادامه دارد…*

*علی عبدالخانی*
*جمعه ۱۶ مهرماه۱۳۹۵*