یکی از معیارهای ارزشیابی کیفی یک وسیله ارتباط جمعی ( رسانه ) در حقیقت میزان اعتماد مردم به آن است. هیچ کس منکر این نیست که صدا و سیمای مرکز خوزستان در گذشته ای نه چندان دور نتوانسته بود در قامت یک رسانه، جذاب و فراگیر ظاهر و مخاطبان عام را به سمت خود جذب کند. با تغییر نگرش مدیریتی حاکم بر این رسانه بویژه در بخش عربی، روز به روز از فاصله میان بینندگان و آن کاسته و به همان میزان بر تعداد بینندگان افزوده شد که این امر نمی تواند زاییده ای از تصادف باشد.

در این نوشته قصد داریم به وضعیت فعلی بخش عربی تلویزیون خوزستان از منظری واقع بینانه بنگریم. واقعیت آن است که در دو یا سه سال اخیر و به یمن بهره مندی از نیروهای توانمند و البته خوش ذوق و کم توقع از یک سو و حمایت مدیریتی نسبت به این بخش از دیگر سو شاهد افزایش چشمگیر طرفداران این بخش بوده ایم.
وقتی سخن از رشد کمی یا محتوایی بخش عربی بمیان می آید این سخن به معنای رسیدن آن به نقطه آرمانی نیست بلکه بیان و تاکید بر این نکته است که همه عوامل دست اندرکار بویژه کارگردانان، گزارشگران، مجریان و… برغم همه محدودیتها و عدم تناسب دریافت مالی نسبت به حجم و نوع فعالیت، اما با مایه گذاردن از خود توانستند خروجی مناسب به مخاطبان رو به ازدیاد تقدیم کنند.
برنامه هایی از قبیل بیت الهنا، مراحب، سنه خیر، اهلال و هیل، مدرسه الطف و حوار الاسبوع از جمله مواردی هستند که توانستند مخاطبین ثابت خود را پیدا کنند که همین امر در سایه تلاش توام با علاقه و عشق عوامل کم توقع اما سختکوش بخش عربی صورت گرفته و در جهت تعالی ادامه خواهد یافت. نکته حایز اهمیت آن است که این برنامه سازی در این شبکه متناسب با نیاز و مزاج عمومی و حزن و شادی مردم تنظیم و همین امر بر آشتی هر چه بیشتر بینندگان با آن افزوده است.
هدی عباسی، زینب مهاوی، نصرت عقیلی، ابتسام سواری، عبدالکریم باجی، سید مهدی فاخر، سیدهاشم لطیفی، عبدالله طرفی، حسن زبیدی، محمد شریفات، عادل عفراوی و حامد صیوانی و بدون شک رحمت الله سبهانی (رییس بخش عربی) چهره های تلاشگری هستند که با درآمیختن ذوق هنرمندانه خود با نیازها و خواسته های مردم، توانستند به قدر بالایی از محبوبیت برسند.
معرفی نخبگان، نویسندگان، شاعران، علماء، هنرمندان، نخبگان و روشنفکران، مداحان و…یگی دیگر از گامهای موفق و شایسته تقدیر بخش عربی صدا و سیمای خوزستان است که امیدواریم شاهد توسعه این حرکت در دو بعد کمی و کیفی باشیم.